شخصیت‌پردازی در رمان «برخورد» دانیل استیل

آشنایی و ارتباط ملت‌های مختلف و شناخت ادبیات آن‌ها همواره بستری مناسب برای ایجاد تغییر و تحولات فرهنگی و اجتماعی بوده. نویسندگانی که خود را جزئی از مردم، و حرکت‌های اجتماعی و فرهنگی‌ می‌دانند با ثبت این تحولات و تعاملات فرهنگی و اجتماعی، باعث رشد و شکوفایی ادبیات و هویت فرهنگی ملت‌ها می‌شوند. از آنجا که ادبیات داستانی و شخصیت پردازی، از زمینه‌های جالب توجه و مهم در عرصه پژوهش است، اساس داستان بدون شخصیت را نمی توان تصور کرد. بی شک یکی از عناصر مهم و کلیدی که در داستان نویسی امروز بسیار حائز اهمیت است و تعیین‌کننده در شکل و روند داستان می‌تواند باشد، شخصیت و شخصیت پردازی است. شخصیت در اثر نمایشی و روایتی فردی است که تمام کیفیت‌های روانی و اخلاقی او در قول و فعل باید وجود داشته باشد. در این پژوهش، نگارنده به بررسی شخصیت و شخصیت پردازی در کتاب «برخورد» دانیل استیل پرداخته است. مواردی از قبیل چگونگی توصیف شخصیت‌ها(مستقیم و غیر مستقیم)، ساده و جامع بودن، پروتپ‌ها، شاخصه‌های درونی و شاخصه‌های بیرونی و...؛ پس از استخراج مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. در پایان برای سهولت در درک شخصیت‌های موجود در داستان جداولی ارائه شده است. روش تحقیق در این پژوهش به صورت کتابخانه‌ای و فیش برداری می‌باشد.